Afgelopen dinsdag werd er een patiënte geopereerd in haar linker hemisfeer. Ik had al gehoord dat dit de tweede operatie was, en daarom zette ik me alweer schrap voor het geluid van de beitel en hamer ipv de boor. Ik ging dus pas naar binnen toen haar botlap eraf was, en de dura werd geopend. Er is altijd een computer met MRI scans van voor de operatie aanwezig, dus ik ging bekijken waar de tumor was gelokaliseerd en waar er de vorige keer wat was weggehaald. Ik schrok hier erg van... Haar complete linker frontale lobe was verwijderd, dit was niets meer dan een groot zwart gapend gat op de MRI scan. De tumor zat aan de rand van dat gat, dus dit werd alleen maar groter gemaakt. Het was een interessante operatie waar ik weer de bevestiging kreeg dat de ventrale premotor cortex belangrijk is voor taal, en in principe Broca volledig kan gereorganiseerd worden (en dus verwijderd kan worden) zonder dat er taalproblemen ontstaan. Vandaag mocht ik mee de patiënte bezoeken, en het was bijna niet te geloven hoe geweldig ze het deed op de testen. Tijdens het benoemen maakte ze geen fout, alle 80 items benoemde ze ontzettend snel en foutloos (let op: deze patiënte heeft geen frontale lobe meer, geen Broca, etc.) de semantische fluency task waarbij ze zoveel mogelijk dieren moet opnoemen ging zelfs beter dan voor de operatie (20 voor, en 29 na) en bij de pyramids and palm tree test (semantische associatie taak) behaalde ze een score van 96%. Vandaag dus nogmaals het bewijs, dat het met intraoperatieve mapping echt volledig mogelijk is om iemand te opereren en gebieden waarvan wordt gedacht dat ze belangrijk zijn voor taal (Broca; pars orbitalis, pars triangularis etc.) volledig verwijderd kunnen worden, mits er natuurlijk geen functie meer voor wordt gevonden tijdens het mappen. Nu maar hopen dat de rest van de wereld hier ook achter gaat komen, en er meer patiënten komen met grotere resecties en een betere kwaliteit van leven :)
No comments:
Post a Comment