Aan alle leuke dingen komt een eind :(

De laatste week is ontzettend snel voorbij gevlogen... Onvoorstelbaar dat ik over 3 nachtjes al gewoon op weg ben naar Parijs, en over iets minder dan een week alweer thuis ben...

Maandag de 23e had ik een laatste officiële meeting met prof. Duffau om over mijn paper te praten. Tijdens dit gesprek ontdekten we iets geweldigs, dus dat wordt toegevoegd aan de paper, samen met mooie 'plaatjes' van de resecties en de daarbij onderliggende subcorticale structuren, en dan hopen dat een geweldig journal dit wil publiceren :) Ohja, ik moet het natuurlijk ook nog herschrijven en aanpassen en aanvullen en herschrijven en over na denken en aanpassen en bijwerken en... Dus er zit nog wel eventjes werk in :) Het idee is het om het de 2e week van augustus op te sturen naar prof. Duffau, en daarna gaat hij er met een professioneel oog over heen, en misschien dan nog een beetje aanpassen, en dan zijn we van plan het begin september op te sturen! Dus dat wordt echt heul spannend :)

Na dit geweldige gesprek met deze geweldige lieve man, was het crêpe avond met de Frenchies!

Met z`n 6en hebben we misschien wel 50 crêpes gebakken, en die daarna lekker opgepeuzeld met nutella/speculoos/poedersuiker/jam/boter/citroen, alles! en het was HEERLIJK, en ja natuurlijk crêpes zijn gewoon dunne pannenkoekjes, maar! ze waren gemaakt door twee Franse meiden! en daarna afgebakken door dezelfde meiden (en door mij...dus toch beetje Nederlandse pannenkoek ;)), maar er zaten dus wel echte Franse crêpes tussen hoor! (En er was cider, want kennelijk hoort dat hier bij een crêpe, en ik maar denken dat cider Engels was...) Het was supergezellig en leuk :) jammer dat ik dat niet veel eerder had gedaan, maarja coulda woulda shoulda!

Dinsdag was het weer tijd voor de oude vertrouwde pubquiz in de Shakespeare pub! Dit keer eindigde we als 5e van de 12, dus ik vond dat we het goed gedaan hadden! Woensdag had ik braaf gewerkt en donderdag ook (kleine intermezzo met een heeeerlijk broodje kebab in de botanische tuin, dit is een supermooi aangelegd park, echt prachtig! voor biologie studenten vroeger, dit park is supermooi onderhouden en het is er ontzettend rustig en mooi, dus een kleine wandeling daar is echt heel fijn), en vrijdagochtend ook, en daarna om 17:00 op 27 juli had ik mijn laatste afspraak met Duffau. Ik hou van taart en cupcakes en brownies en alles waar meer suiker in zit dan goed voor je is, en als ik ergens wegga maak ik taart, (mijn supervisor in Nederland had zelfs gestuurd dat ik the queen of chocolate cake was, met daarbij de foto van de taart die ik voor hem had gemaakt, de taart hier op de achtergrond, mijn braincrumbs ;)) maar helaas bij het ontbreken van een oven (misschien maar beter ook!) had ik dit keer een taartje besteld ipv gemaakt, en die dus volledig in Kim stijl gegeven :) Nog een leuke discussie gehad over het paper, en hem natuurlijk zo ontzettend bedankt voor deze geweldige kans en noem maar op. Nogmaals beroep gedaan op zijn netwerk, en gezegd dat als hij OOIT iemand weet die nog iemand zoekt zoals ik, dat ik er naar toe ga :). Hij zei dat hij hoopte dat hij in de toekomst naar mijn presentaties op conferences kon luisteren, en ik heb hem beloofd door te vechten voor een positie/geldstroom/noem maar op :) *wordt vervolgd hopelijk*.

Gister met een vriendinnetje flink gefeest op Les Estivales, en iets teveel Muscat gedronken... Gelukkig straft 'God' onmiddellijk aangezien ik mijn zeer waardevolle (emotionele waarde) parel oorbel ben verloren :( Ik baal hier flink van, maar heb een duidelijke les geleerd... 

Vandaag een heerlijke late namiddag op het strand gehad! En daarna een superleuk burgertentje ontdekt waar we bij toeval langsliepen in mijn straat (ook weer goed, want het was niet goed geweest als die overheerlijke burgers elke dag in m`n buikje zouden verdwijnen ;)).

Morgen nog een laatste dagje strand, maandag van alles en nog wat regelen, en dan dinsdagochtend op weg naar Parijs, de stad van de liefde :)

en dan vriendjes en vriendinnetjes, ben ik er weer!

 8 eieren, superveel melk, meel, suiker, liefde, 2 Frenchies en een goede roer methode en je hebt heerlijke crêpes!

 Als je dan een Nederlandse aan het recept toevoegt is het een bilinguale pannenkoek ;)

 De Frenchies :)

 Mooi straatje met kerk <3

 Mijn andere straat, oftewel de straat van m`n bijna dagelijkse workout :) Na deze komen er nog 2 halve van dezelfde steile soort :) Mijn 'gids' van donderdag vertelde me dat Montpellier Montpellier heet omdat het is gebouwd op drie bergen.

Laatste week

 Place Comedie

 Opera Comedie

 Supermooi gebouw, wil graag boven in wonen, en bed in de koepel!

 Hier wonen? <3

 Of hier wonen?

Hier woon ik al :)

Lampje, balkon, bloemetje equals liefde :)

Oh mijn god wat VLIEGT de tijd... Als ik dit aan het begin had geweten... dan had ik zeker gezorgd dat ik hier 6 maanden kon blijven! Supergrappig om mezelf te evalueren, en te merken dat ik eigenlijk veel stoerder was dan ik mezelf had voorgesteld (is ook een zeer belangrijke ontwikkeling!). Heerlijk om aan mezelf te kunnen bevestigen dat ik dit gewoon geflikt heb, zonder heimwee tranen, zonder terug te willen (sterker nog ik wil HELEMAAL NIET TERUG, nouja heel even dan om alle vriendjes en vriendinnetjes te knuffelen, en dan hup snel weer terug naar La France!). Jullie merken al dat ik aardig in herhaling begin te vallen, Montpellier is geweldig en ik wil hier nog langer blijven! In het begin hoopte ik dat ik elk geweldig moment vast kon houden, en kon genieten van mijn tijd hier, en ik heb geprobeerd ieder moment zo intens mogelijk te beleven, maar het is echt voorbij gevlogen! Daarom ben ik ook superblij met m`n blogje, kan ik zelf nog even teruglezen hoe leuk het hier was :)

Natuurlijk heb ik nog een hele week! Sterker nog, 9 hele volle dagen om nog heerlijk te genieten van alles hier, de zon, de mensen, de gebouwen (ja ik kan genieten van mooie gebouwen ;)), de operaties (nog eentje te gaan!) en nog veel meer! Er staan in ieder geval nog aardig wat etentjes op de planning, maandag een traditionele crepe avond met m`n Franse vriendinnetjes, dinsdag internationale pub quiz, vrijdag avond weer Les Estivales, zaterdag uiteten, zondag uiteten, maandag laatste avondje, superveel gezelligheid dus! De tijd zal vast voorbij vliegen :( Daarna heerlijk op weg naar Parijs, de stad van de liefde met liefde! :)

Maar eerst morgenochtend om 11:00 mijn laatste gesprek met Duffau betreffende mijn paper, en m`n afscheid. Ik dacht zelf dat ik hem vrijdag nog zou zien, maar vrees dat hij vol zit met van alles en nog wat. Stiekem hoop ik nog wel dat ik hem vrijdag zie... We hebben in ieder geval afgesproken dat zijn 'mentor krachten' ook nog doorwerken in Nederland, omdat we het paper graag gepubliceerd willen hebben! 

Ook doe ik er nog even wat foto's bij, gewoon omdat het kan! :)

Les Estivales

In de zomer periode (juli/augustus) hebben ze elke vrijdag achter het grote plein in een soort van park een ontzettend leuk evenement dat heet 'Les Estivales'. Dan komen allerlei wijnmakers en mensen die bepaald eten uit de regio verkopen naar Montpellier, zetten hun stand op en dan is het feest!

Voor 5 euro koop je een wijnglas met 3 bonnetjes voor 3 wijntjes, en dan begint het feest :) Je kan naar elke willekeurige stand toe om je glas te laten vullen, je levert een bonnetje in en klaar. Als je bonnetjes op zijn koop je een glas wijn voor 2 euro, of een hele fles voor 9 euro. Je kan ook veel lekker eten kopen, van oesters tot samoussa's en nan brood met kaas erin, broodjes, patatjes, brochettes, crêpes, ijs, muffins, ennn Aligot! Oh en Aligot is zo ontzettend lekker! Ik wilde het al steeds proberen maar wist niet waar ik het kon krijgen. Gister vond ik dus een standje en het was hemels! Het is eigenlijk gewoon gesmolten kaas met aardappelpuree erin en knoflook en boter met een heel vette braadworst in stukjes erbij, en dat eet je dan tegelijk en het is geweldig lekker! Als ik het weer opschrijf voel ik de calorieën gewoon eraan komen! Helaas is het ook ontzettend mega slecht voor je, maar het was eenmalig en ik heb m`n bakje netjes gedeeld met anderen (veeeels te machtig om het alleen op te eten)  Op twee punten was er live muziek, gister was er een Blues Brothers band en nog een jong popbandje bij het andere podium. En het is zo leuk om te zien dat jong/oud/student/rijk/arm alles bij elkaar gewoon lekker aan het genieten is van het evenement :) We zaten aan een tafel met z`n zessen en toen kwam er nog een ander gezin bij zitten, en iedereen praat met elkaar en heeft het naar z`n zin. Echt een superleuk feest! Volgende week de laatste :(

Leven zonder een linker frontal lobe

Afgelopen dinsdag werd er een patiënte geopereerd in haar linker hemisfeer. Ik had al gehoord dat dit de tweede operatie was, en daarom zette ik me alweer schrap voor het geluid van de beitel en hamer ipv de boor. Ik ging dus pas naar binnen toen haar botlap eraf was, en de dura werd geopend. Er is altijd een computer met MRI scans van voor de operatie aanwezig, dus ik ging bekijken waar de tumor was gelokaliseerd en waar er de vorige keer wat was weggehaald. Ik schrok hier erg van... Haar complete linker frontale lobe was verwijderd, dit was niets meer dan een groot zwart gapend gat op de MRI scan. De tumor zat aan de rand van dat gat, dus dit werd alleen maar groter gemaakt. Het was een interessante operatie waar ik weer de bevestiging kreeg dat de ventrale premotor cortex belangrijk is voor taal, en in principe Broca volledig kan gereorganiseerd worden (en dus verwijderd kan worden) zonder dat er taalproblemen ontstaan. Vandaag mocht ik mee de patiënte bezoeken, en het was bijna niet te geloven hoe geweldig ze het deed op de testen. Tijdens het benoemen maakte ze geen fout, alle 80 items benoemde ze ontzettend snel en foutloos (let op: deze patiënte heeft geen frontale lobe meer, geen Broca, etc.) de semantische fluency task waarbij ze zoveel mogelijk dieren moet opnoemen ging zelfs beter dan voor de operatie (20 voor, en 29 na) en bij de pyramids and palm tree test (semantische associatie taak) behaalde ze een score van 96%. Vandaag dus nogmaals het bewijs, dat het met intraoperatieve mapping echt volledig mogelijk is om iemand te opereren en gebieden waarvan wordt gedacht dat ze belangrijk zijn voor taal (Broca; pars orbitalis, pars triangularis etc.) volledig verwijderd kunnen worden, mits er natuurlijk geen functie meer voor wordt gevonden tijdens het mappen. Nu maar hopen dat de rest van de wereld hier ook achter gaat komen, en er meer patiënten komen met grotere resecties en een betere kwaliteit van leven :)

Geweldig nieuws: 2 abstracts presenteren

Dinsdag 17 juli 2012 gaat de boeken in als een geweldige dag :D

Gister na een zeer interessante operatie (een tweede resectie bij een vrouw die tijdens haar eerste operatie een volledige resectie van haar linker frontale lobe was ondergaan) kwam ik thuis en opende ik mijn mailbox, en daar stonden 2 fantastische berichten in :)

De eerste was een acceptatie van mijn abstract over mijn onderzoek naar de ventrale premotor cortex hier in Montpellier. Dit houdt in dat ik op 5 oktober mijn paper mag bespreken op de landelijke neuro oncologie dag, echt ge-wel-dig!! 

En daarna kreeg ik een mail van mijn begeleider uit het VUmc, en hij gaf aan dat onze paper (mijn afstudeer literatuur thesis over het vergelijken van preoperatieve imaging methodes en intraoperatieve stimulatie) ook was geaccepteerd voor een bespreking tijdens een Europese neuro oncology dag op 7 september! Dit vindt plaats in Marseille, en wordt gepresenteerd door iemand anders. Ik word vast niet ingevlogen, maar mijn naam staat wel als eerste auteur op de paper! 

Mijn dag kon niet meer stuk :D

Opera

Vandaag het bewijs dat de aanhouder wint en dat als je netjes en oprecht bent je krijgt wat je wilt.

Er is een muziekfestival aan de gang in Montpellier, en nu is het zo dat op het plein Place de Comedie, een geweldig mooi Opera gebouw staat, genaamd Comedie, die niet meer zo vaak wordt gebruikt. Ik wilde er ontzettend graag in, maar wist niet of het kon omdat het eigenlijk nooit open is. Vanochtend viel mijn oog op een klassiek muziekstuk van Mozart, dat vanavond zou spelen in de Opera, dus ik dacht dit is mijn kans! De kaartjes varieerden van 80 tot 20 euro, dus ik dacht voor 20 euro wil ik best op de meest vervelende plek zitten, zolang ik maar het gebouw van binnen kon zien. Om 7 uur ging ik dus netjes gekleed in m`n zwarte jurkje en schoentjes naar de Opera om daar te vragen of er nog kaartjes waren. Ik dacht als ik er netjes uitzie zijn ze wellicht meegaander :) Ik werd naar de balie gestuurd, en ging daar netjes in een soort van? rij staan. Op het moment dat ik vooraan stond werd het te gek, de mensen die achter me stonden gingen met geld zwaaien, een man duwde zich naar voren over mij heen en ging met 100 euro zwaaien naar de vrouw en jongen bij de kassa, en het was echt te absurd voor woorden. Dus ik dacht (ook nadat ik hoorde dat een kaartje 45 euro was) dit is het me allemaal niet waard, dus ik keek nog even om me heen, zei tegen die man dat hij ridiculous was en ik liep weg door de duwende menigte. Toen ik buiten stond dacht ik ach, als iedereen zit ga ik alsnog vragen of er een kaartje is. Dus nadat het wat rustiger werd en mensen naar hun plaats gingen ging ik nogmaals naar binnen. Dezelfde vrouw en jongen die bij de balie stonden stonden er nog steeds, dus ik vroeg aan haar of er nog een kaartje was. Ze gaf aan dat een kaartje 45 euro was en dat ze nog zou kijken. Toen vroeg die jongen aan mij of het ging, omdat hij had gezien dat ik werd verdrukt in het begin, en hij bood z`n excuses aan voor het gedrag van de mensen (heel lief :)) daarna vroeg hij of ik een kaartje wilde en ik zei ja, maakt me niet uit waar ik zit, ik wil gewoon naar binnen. Toen gaf hij aan dat er nog een plekje was waar slecht zicht was (ik nog steeds in de veronderstelling dat ik naar een muziekvoorstelling ging) dus ik zei nogmaals het maakt me niet uit of ik iets  kan zien, ik wil graag luisteren. Dus ik vroeg hoe duur het plekje was, en toen zei hij wacht ik vraag het even, hij vroeg je wilt echt geen goed zicht? Ik zo nee maakt me echt niet uit, hij zo nou het is voor jou gratis. Dus hij printte een kaartje en ik kon naar binnen! Ultieme blijheid :) Toen zat ik er helemaal klaar voor, was het een opera! (Ik vroeg me al af waarom het orkest dat Mozart ging spelen in de orkestbak zat en niet op het podium... ) Mijn allereerste opera! Wat was het prachtig! Sommige stukjes gaven me tranen, wat een kunst :)

Taaluitkomst na operatie

Dit is een

 Overheerlijk chocolade fondant taartje!

Na alle verhalen over de taaltesten voor de operatie en mijn geweldige ervaring tijdens de operatie wil ik de uitkomst natuurlijk ook niet van jullie onthouden :)

Duurde even wat langer, aangezien ik sinds vrijdagochtend aan de antibiotica zit en me niet helemaal super voel, maar vond vandaag een mooie dag om het toch te vermelden :).

Ik heb de patiënte donderdag gezien, en ze herkende me nog van tijdens de operatie (hoe geweldig is dat!) dus dit keer nam Sylvie weer de test af met mij naast haar (tijdens de reacties wordt de reactiesnelheid gemeten, en aangezien ik niet weet hoe dat werkt, deed Sylvie het, ik wilde natuurlijk niet haar onderzoek cijfers veranderen als ik bijv. te snel zou drukken). En het was ongelofelijk, ik was altijd een beetje sceptisch over de taaluitkomst bij deze patiënten, dat ik niet kon geloven dat er in de papers altijd stond dat er patiënten waren die na de operatie geen sterke taalstoornissen hadden, maar het is echt waar! Deze patiënte was dan ook wel uitzonderlijk goed gaf Sylvie al aan. Tijdens het benoemen op de 80 plaatjes heeft ze maar 4 fouten gemaakt (opvallendste was dat ze het plaatje 'stoel' niet kon benoemen, het blijkt dat na een operatie 'inanimate things' dus niet levende materialen stoel/steen/etc. moeilijker zijn te benoemen dan dieren/planten). Ook was ze goed op de semantische taak, dit keer scoorde ze 94% en voor de operatie was dat 96%. Nu ben ik geen statistisch wonder, maar het lijkt me niet significant deze verandering ;). Enige twee taken die wat lastiger voor haar waren was de animal fluency task (zoveel mogelijk dieren noemen in 2 minuten) waar ze voor de operatie 45 dieren had, heeft ze er dit keer maar 21 kunnen benoemen, maar dit is nog steeds ERG hoog voor een taaltest 2 dagen na de operatie. De phonological fluency task (zoveel mogelijk woorden met een P opnoemen in 2 minuten) ging veel slechter, dit keer maar 5 woorden, terwijl voor de operatie dit er 25 waren. Dit blijkt de moeilijkste taak te zijn na de operatie, dus hier wordt op geconcentreerd door de logopediste. Niet het opnoemen van zoveel mogelijk woorden met een bepaalde letter, maar wel naar woorden ophalen uit het 'mentale lexicon'. Ook wordt er extra aandacht besteed aan executive functioning, dit is niet een geheel makkelijk begrip om uit te leggen omdat dit veel cognitieve processen omvat, maar het gaat voornamelijk om informatie ophalen, vasthouden, en erop doorwerken. Helaas ben ik met 3 weken alweer naar Nederland, en is de patiënte dan in Engeland, dus de follow-up bij 3 maanden zie ik niet. 

Nu dan even de uitleg van het plaatje, gister was een feestdag, 14 juli! En bij 14 juli vond ik dat een taartje hoorde, want feest is taart voor mij :) Of iets anders lekkers haha, niet geheel onbekend bij jullie denk ik zo. Maar ik dwaal af! Ik ging lekker taartje eten met de assistent neurochirurg (niet DE neurochirurg), en praten over de operatie en andere hersengerelateerde onderwerpen wat ik altijd zeer zeer leuk vind, en toen zei hij dat er geen verschil was tussen mij en de normale logopediste, dus dat was een geweldig compliment! Jammer jammer jammer dat ik na 3 maanden geen vloeiend Frans spreek en ze me geen plekje aankunnen bieden... Toch maar eens even praten a.s. maandag als ik mijn gesprek heb over m`n eerste kladversie van de paper!

Petit walkabout part deux!

Wat zal ik dit gaan missen :(

Ultieme blijheid

Nadat gister de logopediste zei "I`m counting on you" had ik nooit verwacht dat vandaag werkelijk al m`n dromen in vervulling zouden gaan! [hihi okay niet al m`n dromen, maar een heel mooie droom]. Ik was vandaag namelijk de assistent van prof. Duffau, wat echt de meest fantastische ervaring ooit was! Hoe geweldig is het om te kunnen zeggen dat je de man hebt kunnen assisteren bij zijn werk waar je de afgelopen twee jaar van je leven aan hebt besteed, het is echt ongelofelijk maar ik was zo ultiem blij vandaag!

Vanochtend kwam ik eerst de neurochirurg assistent tegen, en die was blij me te zien omdat hij die ochtend Duffau had gesproken, en die had gezegd dat hij hoopte dat ik er was omdat ze gebruik konden maken van m`n Engels. Dat was natuurlijk al een geweldig compliment, dus toen we uiteindelijk in de OK stonden vroeg ik aan de logopediste waar ze me wilde hebben. Toen zei ze met een heel serieus gezicht dat ze mij naast de patiënte wilde hebben zodat ik met de patiënte kon praten en haar gerust kon stellen, dus ik keek verschrikt naar de logopediste, en vroeg ben je serieus? En toen zei ze ja, de patiënte kan jou veel beter begrijpen omdat je Engels beter is dan dat van mij, dus ik dacht heel even oh mijn god... kan ik dit wel? Dus inderdaad, de patiënte werd wakker gemaakt en ik nam plaats op de stoel vlakbij haar gezicht en naast de laptop waar de plaatjes op verschijnen die dan benoemd moeten worden met de zin "this is a [plaatje] ". Toen ik daar zat dacht ik echt Oh god! Ik zit hier gewoon! En toen legde ik de patiënte uit wat de bedoeling was, en vroeg of alles goed was, of ze goed lag, of ze geen pijn had, geen kou voelde en toen begon ze met de test. Dit was ZO FAN-TAS-TISCH, echt ongelofelijk! Ik heb nu van dichtbij mee kunnen maken wat een perseveration is, dit is wanneer een patiente een plaatje benoemt, bijvoorbeeld eend, en dan twee plaatjes verder weer zegt this is a duck in plaats van het correcte, bijvoorbeeld stool. Ook zei de patiënte een keer wheelchair in plaats van wheelbarrow en zo waren er nog meer fouten. Ik wist van de logopediste dat elke keer als een plaatje goed werd benoemd dat ze zei Oui, maar ik wist niet of dit mijn plaats was, maar na nog geen minuut zei de logopediste tegen mij, je moet wel de bevestiging geven dat het goed is, voor de patiënte en voor Duffau, dus ik was ontzettend vereerd dat ik dit gewoon zomaar mocht doen! Hierna zei ik dus inderdaad na elke reactie yes/good/very good etc. Ook was ik het aanspreekpunt voor de patiënte, een keertje zei ze dat haar hand vreselijk veel zeer deed, en na vragen of het sensations/tintelingen waren, of een kramp of een andere vorm, kon ik haar gerust stellen door aan te geven dat dat kwam door het infuus, en dat het niet met de operatie zelf te maken had. Ook als het fout ging, gaf ik aan de logopediste aan dat het fout was, en zij gaf aan wat voor fouten het waren aan Duffau, ik wist namelijk niet hoe ze bepaalde fouten benoemen in het Frans (bijv. speech arrest, of een langere tijd voor het benoemen), maar na een ronde van 80 plaatjes wist ik dat gelukkig ook, dus kon ik dat ook aangeven :) De operatie ging zeer goed, en de patiënte werd na een tijd wel erg moe, dus ik moest ook steeds zeggen dat ze haar hand en arm moest blijven bewegen, en ik moest haar ook motiveren en toespreken en het was zo een mooie ervaring, ik heb er gewoon geen woorden voor!  Nadat de patiënte weer in slaap werd gebracht, liep ik naar Duffau om te zien wat er was weggehaald, en toen kreeg ik een geweldig compliment. Hij zei dat ik een 'fantastic job' had gedaan met de patiënte en daar was ik echt helemaal even stil van! Daarna vroeg hij me bij hem, en mocht ik heel dichtbij de hersenen komen om van dichtbij te zien wat er was weggehaald, met zijn privé uitleg erbij. Echt, deze dag was wel zo ontzettend geweldig fantastisch dat ik gewoon niet weet wat voor woorden ik hiervoor moet hebben! Als iemand mij een jaar geleden had verteld van, volgend jaar zit jij in het buitenland bij deze professor en daar ga je assisteren tijdens een operatie, dan had ik echt gezegd dat die persoon gek was! Dit is was echt geweldig en ik ben zo ultiem blij, ik blijf het zeggen :D Ik hoop dat als ik eenmaal weer terug ben ik altijd een beetje van dit moment en het bijbehorende gevoel kan vasthouden!

Belangrijk :D

Aahh geduld is een schone zaak, en dan ineens! Komt er een Engelse patiënte in het ziekenhuis, en blijkt het toch wel erg handig te zijn als er een stagiaire is die vloeiend Engels spreekt (Jawel! Ik heb het over mezelf wiehoe!!!). Ik mag morgen assisteren tijdens de operatie :D Het is natuurlijk bitterzoet, ik ben blij dat er een Engelse patiënte is, waarvan ik eindelijk van dichtbij kan zien hoe het voor, tijdens en na de operatie gaat met de taal. Natuurlijk kan ik tijdens de operatie een speech arrest (zin voorlezen en benoemen van plaatje gaat niet) van een anomia (zin kunnen lezen, maar plaatje kunnen benoemen lukt niet) onderscheiden, maar een fonologische stoornis of een semantische gaat nogal wat lastig als de patiënte in het Frans praat en het vervolgens ook nog vrij zachtjes is (patiënten moeten natuurlijk alle energie besparen en zich zo hard concentreren op de plaatjes met de wetenschap dat aan de andere kant van het gordijn er in hun hersens wordt gesneden). Maar de bittere kant van het verhaal is natuurlijk dat het wel een patiënte is met een tumor, en de wetenschap dat ze 5 kindjes heeft waarvan de jongste net 4 maanden is, maakt het allemaal wat moeilijker voor me. Uiteraard weet ik dat het goed gaat komen tijdens de operatie, en dat ze uiteindelijk ook een grote kans heeft dat ze weer redelijk herstelt, maar de wetenschap dat er een tumor in je hoofd zit en dat je misschien nog maximaal 10 jaar te leven hebt is zeer zeer zeer heftig. Maar deze nare gedachten zet ik even aan de zijkant, want! ik ga eindelijk iets betekenen, en meemaken van dichtbij en het nog helemaal begrijpen ook :) Vandaag was de pre operatieve taalmetingen, waarbij er een benoemingstaak werd afgenomen, een semantische (zoveel mogelijk dieren in 2 minuten) en fonologische taak (zoveel mogelijk woorden met een P in 2 minuten) en een semantische taak (palm pyramid task, waarbij je bijvoorbeeld een piramide ziet en dan kiest uit 2 plaatjes: een dennenboom of een palmboom en het gaat dan om de semantische relatie, dus dan moet je een palmboom kiezen). Deze taken gingen erg goed, dus dat was al fijn voor de patiënte om te horen, dat in ieder geval preoperatief de tumor nog niet zo heel veel had aangericht. Wel gaf ze aan dat ze soms woordvindproblemen had, en soms een verkeerde klank gebruikte in een woord en soms dat ze de syntactische structuur van de zin omdraaide, maar dit was niet altijd, en ze was zich er bewust van. Morgen wordt het dus spannend op de operatie tafel, omdat de logopediste niet vloeiend is in Engels, en ik wel, ben ik dus de persoon die erbij moet zijn om aan te geven wat voor stoornis het zou kunnen zijn. Ik hoop dat het goed gaat (nee wees gerust, de logopediste is aanspreekpunt en ik bevestig wat zij aangeeft voor stoornis, ik ben niet de logopediste ineens) en daarna zie ik haar donderdagmiddag weer om te zien hoe het na de operatie met haar gaat. Verwacht wordt dat er 'transient language deficits' zijn, dit zijn stoornissen die ongeveer met 3 maanden weer weg zijn, een soort tijdelijke taalstoornissen, zoals bijvoorbeeld een woord niet kunnen vinden, of een stoel zeggen terwijl je tafel bedoelt, of vis in plaats van wis zeggen, alles is mogelijk. Na ongeveer 3 maanden wordt er dus gezegd dat deze stoornissen geheel weg zijn, eigenlijk al tijdens de eerste maand, maar er komt wel zeer intensieve therapie bij de logopediste bij kijken, en woordvindproblemen kunnen altijd blijven bestaan (dit was ook in mijn groep in Nederland).

Ik hou jullie op de hoogte van dit geweldige hoogte punt :D

Heerlijk weekend

Dit weekend was leuk!

Elke vrijdagavond is hier nu een soort van wijnproeverijen/eettentjes en live muziek. En ook al ging de planning mis (netwerk eruit en niemand met wie ik zou gaan was te bereiken) toch lekker stoer alleen gegaan en m`n ogen uitgekeken. Wat ontzettend leuk! Allemaal kraampjes met lokale gerechten en ook natuurlijk gewoon Franse gerechten, overal kraampjes met wijn, en iedereen drinkt en eet en dan ook nog eens een superleuk bandje gezien, ik werd er blij van! Volgende week poging 2 en dit keer hopelijk wel met een paar Fransen :) Zaterdag was ik naar Musee Fabre geweest, en dat was ook echt een heel mooi museum. Het was in 2007 gerenoveerd voor 62 miljoen (info moet erbij haha) en dit keer was er een expositie over corps et ombres, en het grappig was.. Ik dacht dat het 'lijken en schaduw' betekende, en stond er niet bij stil dat corps hier ook gewoon lichaam van een levend persoon betekent... Haha dat leverde wat grappige momenten op met m`n Franse gids die weinig Engels sprak, al was ik allang blij dat iemand een keer met me meeging :) Zoals jullie weten hou ik van plannen en dingen in de hand houden, en dat gaat hier niet zo... Als ik afspreek uiteten en film, dan verwacht ik niet dat je op die dag 's middags smst van ohja ik ben 21:00 klaar met werken, wat gaan we doen... Nee het idee was uiteten en film, en dat doe je max om 19:00 mee beginnen... maar nee.. Dus dat is wel iets wat ik mis van Nederland, als je naar de film gaat, ga je naar de film, en niet ineens alleen op een plein bij een bandje eindigen.. maar ik dwaal af! Na het museum was er ook een ander deel van het museum wat een woonhuis was, helemaal behouden in de ouderwetse stijl. Ik ben GEK op Pride and Prejudice en op dit moment Downton Abbey, en ik droomde weg in het Buckingham Palace (dit is dan ook de reden dat ik via Parijs terugreis want ik wil dolgraag het Paleis van Versailles zien) dus ik wilde ook perse dat huisje zien! Dus ik kom daar binnen, en alles is er! Grote draaitrap met rood velours, en prachtige kamers, een groene eetkamer, een rode rustkamer, een zwart gouden diner kamer en daarnaast nog wat andere kamers, en ik werd er helemaal intens gelukkig van, totdat... ik de moderne kunst zag staan... Zo jammer. Ik hou niet van moderne kunst, ik krijg altijd het gevoel van 'dit zou ik ook kunnen' en ik heb meer het gevoel dat kunstenaars zelf denken, zo laat ik eens een roze rubberachtig glibberding maken dat het meeste weg heeft van een (laten we het netjes houden) mannelijk geslachtsdeel, en dan kijken wat mensen die denken dat ze er verstand van hebben, er allemaal in zien, en dan doen we net of het inderdaad een diepere betekenis dan dat het gewoon een roze misvormde barbapapa is, en dan kijken we wie het koopt en waar het voor gebruikt wordt... En dan gaat dit lieve meisje naar zo een ouderwets gerenoveerd huis, is ze helemaal in haar nopjes en supergelukkig, en kijkt ze rond en ziet ze DAT op een bijzet tafeltje... Ik had het gevoel dat ik een prinsesje was, maar ik werd bruut uit m`n droom gehaald door die akelige akelige moderne kunst stukken... Maargoed, gelukkig kon ik dat even negeren en toch nog optimaal genieten. Ik wilde vragen of ik een foto mocht nemen, van de kamer uiteraard, niet van DAT, en nee dat mocht niet, en vervolgens ging de beveiliger op nog geen halve meter me bijna schaduwen om te zien of ik echt niks zou doen, kneus, dat hij een andere hobby gaat zoeken! Maarja, ik heb even gegoogled (leuk he dat het net lijkt of je aan het goochelen was! tada! ) dus ik kan jullie laten zien waar ik blij van werd! Verder vandaag naar een markt geweest aan het strand Les grand mottes wat erg leuk was, en ook een haventje bezocht, en een lekker rood hoofdje gekregen van de zon en me weer eens ultiem blij gevoeld over hoe fijn het hier is en hoe ik nog LANG niet naar huis wil, maarja... terugreis is geboekt. 31 juli ga ik terug met de trein, via Parijs, om daar nog langs de Seine te lopen, macarons te eten, naar de Eiffeltoren te zwaaien, naar het paleis te gaan, en misschien nog even kijken of Mona Lisa nog lacht, en kijken waar de Hunchback zich bevindt, om dan het grote avontuur af te sluiten met een laatste treinreis van Parijs naar Amsterdam, en als dan de trein de grens overgaat, dan is het Franse sprookje ten einde :( boehoe

Stil aan de overkant

Bonjour :)

Sorry, het is een beetje stil hier, maar daar komt binnenkort weer verandering in hoor!

Deze week m`n eerste soort van kladversie ingeleverd, en ik heb advies nodig van m`n supervisor om verder te kunnen, dus dat staat een beetje stil, en toen had m`n lichaam ook nog eens besloten dat een buikgriepje wel handig was. Dus op dit moment even een dieptepuntje bereikt, maar heb vandaag Amerikaanse pancake mix in de supermarkt gevonden, dus mezelf even verwend met pancakes en straks als toetje lekker kiwi's dus komt goed! Misschien vrijdagavond uiteten en een filmpje, en zaterdag een museum bezoekje, en misschien zondag naar het strand! Even om m`n gedachten van m`n paper af te halen en alle bijkomende paniekaanvallen die daarbij komen. Deze week moet ik eigenlijk ook m`n terugreis gaan boeken, maar wil graag nog een 4 of 5 dagen Parijs doen, dus ook meer daarover binnenkort :) Zo, weer een kleine update over hoe het hier gaat, en snel meer blij nieuws :)

Kusjes