Aapjes kijken

Vandaag mocht ik weer een operatie bijwonen, dit keer (jawel!) was de tumor in het temporal/frontal gebied met invasie van de insula, dus er kwam een taalmapping!*** Yes voor mij! Met nog zo`n 19 anderen stond ik dus in de OK te wachten tot er gemapt zou worden. Nu heeft mijn begeleider geen stricte regels voor de OK. Hier in Nederland waren er nooit meer dan 11 mensen in de OK, en werden er geen foto's genomen alleen door de neurochirurg zelf. Ook hou je gewoon afstand en ga je niet in de nek van de neurochirurg staan hijgen. Hier, is het gewoon aapjes kijken... Iedereen komt maar binnen en kijken, en het allerergste, iedereen maakt foto's. Nu snap ik dat je een paar foto's en misschien zelfs een filmpje wil hebben voor de wetenschap, en dat je het bijv. thuis kan laten zien aan andere neurochirurgen/logopedistes/neuropsychologen om onderzoek te kunnen verbeteren, echter, wat ik absoluut niet kan begrijpen is waarom mensen, als de patiënt wakker is, foto's met FLITS gaan staan nemen... Of dat iemand gewoon even gaat filmen hoe ze de test doet... Je kan van de voorkant waar die eppo stond te filmen niet eens zien welke items ze aan het benoemen was of welke hersenstructuren er werden gestimuleerd door de neurochirurg... Ik vond het zo ontzettend zielig voor die patiënte, en ik snap niet dat er een  soort van 'etiquette' in de OK heerst, dat alleen de logopediste of neuropsycholoog in contact is met de patiënt en de neurochirurg, en dat verder niemand zichtbaar is voor de patiënt. Dit doe je uit respect voor de patiënte niet alleen moet leven met haar ziekte, maar ook nog eens geen ramptoeristen aan haar bed moet hebben. Dit is aapjes kijken, en dat doe je maar mooi in de dierentuin.


*** Natuurlijk had ik weer 'mazzel' en was deze patiënte linkshandig (taal rechts?) en werd er corticaal weinig eloquente taalgebieden gevonden. Ik hoop dat ik nog een mag meemaken met een rechtshandige patiënt.