Montpellier

Ik had nooit durven dromen en hopen dat Montpellier zo een geweldig succes zou kunnen zijn. Op dit moment zit ik op een heerlijk terras met uitzicht op een fontein met twee artikels op m'n schoot te genieten van de zon, een fris colatje en alles wat met deze stage te maken heeft. Na een geweldige ervaring vandaag tijdens de operatie, waar ik als speech therapist diende voor een Engelse patiente, besef ik gewoon weer hoe geweldig dit is en hoeveel ik leer en heb geleerd over niet alleen mijn stage maar ook over mezelf. Ik weet nu dat ik me 3 maanden alleen kan redden in een vreemde stad, ik weet dat ik geen heimwee heb, ik heb hiermee geleerd dat ik tot zeer veel in staat ben. De bezoekjes van Sanne en m'n ouders zorgden voor een kleine vakantie tijdens mijn verblijf hier en het was heerlijk! Het strand, uiteten, winkelen, rondleiding van een echte Montpellierer? En het verwend worden door m'n ouders, het voor het eerst sinds 6 jaar weer samen ergens in het buitenland te zijn en het laten zien dat ik volwassen ben en m'n mannetje sta! Nu ben ik elke dag ook een beetje verdrietig dat dit avontuur bijna ten einde is, je leeft zo naar het moment toe dat je gaat, en vervolgens vliegt de tijd door je vingers en besef je je dat het altijd weer tijd is om terug te gaan naar huis. Ik ben eerlijk, ik kijk er zeer tegenop, hoe goed ik me hier voel zou niet mogelijk zijn in Nederland, tenminste nog niet. Hier ben ik op mezelf, zelfstandig en heb ik werk, thuis moet ik terug naar m'n ouders, geen baan, helemaal niks. Ik hoop gewoon dat het euforische gevoel van mijn verblijf hier nog lang bij me blijft en dat het eigenlijk nooit weggaat. Ik ga het wandelen door het centrum missen, de winkelstraatjes, de straat rue st. guilhem, ik ga de macarons missen, de late night crepes, de monaco biertjes, het thuis gevoel dat ik bij deze stad heb, de operaties, de mensen, de gezelligheid op straat tijdens lunch of diner, de ijsjes van het schattige italiaanse winkeltje, de quiches van m'n bakkertje, het franse bruine brood, alles! Ik hoop dat ik elke dag een beetje kan vasthouden nog, zodat ik dit altijd bij me zal dragen <3

(Geschreven op 10 juli 2012)

Aan alle leuke dingen komt een eind :(

De laatste week is ontzettend snel voorbij gevlogen... Onvoorstelbaar dat ik over 3 nachtjes al gewoon op weg ben naar Parijs, en over iets minder dan een week alweer thuis ben...

Maandag de 23e had ik een laatste officiële meeting met prof. Duffau om over mijn paper te praten. Tijdens dit gesprek ontdekten we iets geweldigs, dus dat wordt toegevoegd aan de paper, samen met mooie 'plaatjes' van de resecties en de daarbij onderliggende subcorticale structuren, en dan hopen dat een geweldig journal dit wil publiceren :) Ohja, ik moet het natuurlijk ook nog herschrijven en aanpassen en aanvullen en herschrijven en over na denken en aanpassen en bijwerken en... Dus er zit nog wel eventjes werk in :) Het idee is het om het de 2e week van augustus op te sturen naar prof. Duffau, en daarna gaat hij er met een professioneel oog over heen, en misschien dan nog een beetje aanpassen, en dan zijn we van plan het begin september op te sturen! Dus dat wordt echt heul spannend :)

Na dit geweldige gesprek met deze geweldige lieve man, was het crêpe avond met de Frenchies!

Met z`n 6en hebben we misschien wel 50 crêpes gebakken, en die daarna lekker opgepeuzeld met nutella/speculoos/poedersuiker/jam/boter/citroen, alles! en het was HEERLIJK, en ja natuurlijk crêpes zijn gewoon dunne pannenkoekjes, maar! ze waren gemaakt door twee Franse meiden! en daarna afgebakken door dezelfde meiden (en door mij...dus toch beetje Nederlandse pannenkoek ;)), maar er zaten dus wel echte Franse crêpes tussen hoor! (En er was cider, want kennelijk hoort dat hier bij een crêpe, en ik maar denken dat cider Engels was...) Het was supergezellig en leuk :) jammer dat ik dat niet veel eerder had gedaan, maarja coulda woulda shoulda!

Dinsdag was het weer tijd voor de oude vertrouwde pubquiz in de Shakespeare pub! Dit keer eindigde we als 5e van de 12, dus ik vond dat we het goed gedaan hadden! Woensdag had ik braaf gewerkt en donderdag ook (kleine intermezzo met een heeeerlijk broodje kebab in de botanische tuin, dit is een supermooi aangelegd park, echt prachtig! voor biologie studenten vroeger, dit park is supermooi onderhouden en het is er ontzettend rustig en mooi, dus een kleine wandeling daar is echt heel fijn), en vrijdagochtend ook, en daarna om 17:00 op 27 juli had ik mijn laatste afspraak met Duffau. Ik hou van taart en cupcakes en brownies en alles waar meer suiker in zit dan goed voor je is, en als ik ergens wegga maak ik taart, (mijn supervisor in Nederland had zelfs gestuurd dat ik the queen of chocolate cake was, met daarbij de foto van de taart die ik voor hem had gemaakt, de taart hier op de achtergrond, mijn braincrumbs ;)) maar helaas bij het ontbreken van een oven (misschien maar beter ook!) had ik dit keer een taartje besteld ipv gemaakt, en die dus volledig in Kim stijl gegeven :) Nog een leuke discussie gehad over het paper, en hem natuurlijk zo ontzettend bedankt voor deze geweldige kans en noem maar op. Nogmaals beroep gedaan op zijn netwerk, en gezegd dat als hij OOIT iemand weet die nog iemand zoekt zoals ik, dat ik er naar toe ga :). Hij zei dat hij hoopte dat hij in de toekomst naar mijn presentaties op conferences kon luisteren, en ik heb hem beloofd door te vechten voor een positie/geldstroom/noem maar op :) *wordt vervolgd hopelijk*.

Gister met een vriendinnetje flink gefeest op Les Estivales, en iets teveel Muscat gedronken... Gelukkig straft 'God' onmiddellijk aangezien ik mijn zeer waardevolle (emotionele waarde) parel oorbel ben verloren :( Ik baal hier flink van, maar heb een duidelijke les geleerd... 

Vandaag een heerlijke late namiddag op het strand gehad! En daarna een superleuk burgertentje ontdekt waar we bij toeval langsliepen in mijn straat (ook weer goed, want het was niet goed geweest als die overheerlijke burgers elke dag in m`n buikje zouden verdwijnen ;)).

Morgen nog een laatste dagje strand, maandag van alles en nog wat regelen, en dan dinsdagochtend op weg naar Parijs, de stad van de liefde :)

en dan vriendjes en vriendinnetjes, ben ik er weer!

 8 eieren, superveel melk, meel, suiker, liefde, 2 Frenchies en een goede roer methode en je hebt heerlijke crêpes!

 Als je dan een Nederlandse aan het recept toevoegt is het een bilinguale pannenkoek ;)

 De Frenchies :)

 Mooi straatje met kerk <3

 Mijn andere straat, oftewel de straat van m`n bijna dagelijkse workout :) Na deze komen er nog 2 halve van dezelfde steile soort :) Mijn 'gids' van donderdag vertelde me dat Montpellier Montpellier heet omdat het is gebouwd op drie bergen.

Laatste week

 Place Comedie

 Opera Comedie

 Supermooi gebouw, wil graag boven in wonen, en bed in de koepel!

 Hier wonen? <3

 Of hier wonen?

Hier woon ik al :)

Lampje, balkon, bloemetje equals liefde :)

Oh mijn god wat VLIEGT de tijd... Als ik dit aan het begin had geweten... dan had ik zeker gezorgd dat ik hier 6 maanden kon blijven! Supergrappig om mezelf te evalueren, en te merken dat ik eigenlijk veel stoerder was dan ik mezelf had voorgesteld (is ook een zeer belangrijke ontwikkeling!). Heerlijk om aan mezelf te kunnen bevestigen dat ik dit gewoon geflikt heb, zonder heimwee tranen, zonder terug te willen (sterker nog ik wil HELEMAAL NIET TERUG, nouja heel even dan om alle vriendjes en vriendinnetjes te knuffelen, en dan hup snel weer terug naar La France!). Jullie merken al dat ik aardig in herhaling begin te vallen, Montpellier is geweldig en ik wil hier nog langer blijven! In het begin hoopte ik dat ik elk geweldig moment vast kon houden, en kon genieten van mijn tijd hier, en ik heb geprobeerd ieder moment zo intens mogelijk te beleven, maar het is echt voorbij gevlogen! Daarom ben ik ook superblij met m`n blogje, kan ik zelf nog even teruglezen hoe leuk het hier was :)

Natuurlijk heb ik nog een hele week! Sterker nog, 9 hele volle dagen om nog heerlijk te genieten van alles hier, de zon, de mensen, de gebouwen (ja ik kan genieten van mooie gebouwen ;)), de operaties (nog eentje te gaan!) en nog veel meer! Er staan in ieder geval nog aardig wat etentjes op de planning, maandag een traditionele crepe avond met m`n Franse vriendinnetjes, dinsdag internationale pub quiz, vrijdag avond weer Les Estivales, zaterdag uiteten, zondag uiteten, maandag laatste avondje, superveel gezelligheid dus! De tijd zal vast voorbij vliegen :( Daarna heerlijk op weg naar Parijs, de stad van de liefde met liefde! :)

Maar eerst morgenochtend om 11:00 mijn laatste gesprek met Duffau betreffende mijn paper, en m`n afscheid. Ik dacht zelf dat ik hem vrijdag nog zou zien, maar vrees dat hij vol zit met van alles en nog wat. Stiekem hoop ik nog wel dat ik hem vrijdag zie... We hebben in ieder geval afgesproken dat zijn 'mentor krachten' ook nog doorwerken in Nederland, omdat we het paper graag gepubliceerd willen hebben! 

Ook doe ik er nog even wat foto's bij, gewoon omdat het kan! :)

Les Estivales

In de zomer periode (juli/augustus) hebben ze elke vrijdag achter het grote plein in een soort van park een ontzettend leuk evenement dat heet 'Les Estivales'. Dan komen allerlei wijnmakers en mensen die bepaald eten uit de regio verkopen naar Montpellier, zetten hun stand op en dan is het feest!

Voor 5 euro koop je een wijnglas met 3 bonnetjes voor 3 wijntjes, en dan begint het feest :) Je kan naar elke willekeurige stand toe om je glas te laten vullen, je levert een bonnetje in en klaar. Als je bonnetjes op zijn koop je een glas wijn voor 2 euro, of een hele fles voor 9 euro. Je kan ook veel lekker eten kopen, van oesters tot samoussa's en nan brood met kaas erin, broodjes, patatjes, brochettes, crêpes, ijs, muffins, ennn Aligot! Oh en Aligot is zo ontzettend lekker! Ik wilde het al steeds proberen maar wist niet waar ik het kon krijgen. Gister vond ik dus een standje en het was hemels! Het is eigenlijk gewoon gesmolten kaas met aardappelpuree erin en knoflook en boter met een heel vette braadworst in stukjes erbij, en dat eet je dan tegelijk en het is geweldig lekker! Als ik het weer opschrijf voel ik de calorieën gewoon eraan komen! Helaas is het ook ontzettend mega slecht voor je, maar het was eenmalig en ik heb m`n bakje netjes gedeeld met anderen (veeeels te machtig om het alleen op te eten)  Op twee punten was er live muziek, gister was er een Blues Brothers band en nog een jong popbandje bij het andere podium. En het is zo leuk om te zien dat jong/oud/student/rijk/arm alles bij elkaar gewoon lekker aan het genieten is van het evenement :) We zaten aan een tafel met z`n zessen en toen kwam er nog een ander gezin bij zitten, en iedereen praat met elkaar en heeft het naar z`n zin. Echt een superleuk feest! Volgende week de laatste :(

Leven zonder een linker frontal lobe

Afgelopen dinsdag werd er een patiënte geopereerd in haar linker hemisfeer. Ik had al gehoord dat dit de tweede operatie was, en daarom zette ik me alweer schrap voor het geluid van de beitel en hamer ipv de boor. Ik ging dus pas naar binnen toen haar botlap eraf was, en de dura werd geopend. Er is altijd een computer met MRI scans van voor de operatie aanwezig, dus ik ging bekijken waar de tumor was gelokaliseerd en waar er de vorige keer wat was weggehaald. Ik schrok hier erg van... Haar complete linker frontale lobe was verwijderd, dit was niets meer dan een groot zwart gapend gat op de MRI scan. De tumor zat aan de rand van dat gat, dus dit werd alleen maar groter gemaakt. Het was een interessante operatie waar ik weer de bevestiging kreeg dat de ventrale premotor cortex belangrijk is voor taal, en in principe Broca volledig kan gereorganiseerd worden (en dus verwijderd kan worden) zonder dat er taalproblemen ontstaan. Vandaag mocht ik mee de patiënte bezoeken, en het was bijna niet te geloven hoe geweldig ze het deed op de testen. Tijdens het benoemen maakte ze geen fout, alle 80 items benoemde ze ontzettend snel en foutloos (let op: deze patiënte heeft geen frontale lobe meer, geen Broca, etc.) de semantische fluency task waarbij ze zoveel mogelijk dieren moet opnoemen ging zelfs beter dan voor de operatie (20 voor, en 29 na) en bij de pyramids and palm tree test (semantische associatie taak) behaalde ze een score van 96%. Vandaag dus nogmaals het bewijs, dat het met intraoperatieve mapping echt volledig mogelijk is om iemand te opereren en gebieden waarvan wordt gedacht dat ze belangrijk zijn voor taal (Broca; pars orbitalis, pars triangularis etc.) volledig verwijderd kunnen worden, mits er natuurlijk geen functie meer voor wordt gevonden tijdens het mappen. Nu maar hopen dat de rest van de wereld hier ook achter gaat komen, en er meer patiënten komen met grotere resecties en een betere kwaliteit van leven :)

Geweldig nieuws: 2 abstracts presenteren

Dinsdag 17 juli 2012 gaat de boeken in als een geweldige dag :D

Gister na een zeer interessante operatie (een tweede resectie bij een vrouw die tijdens haar eerste operatie een volledige resectie van haar linker frontale lobe was ondergaan) kwam ik thuis en opende ik mijn mailbox, en daar stonden 2 fantastische berichten in :)

De eerste was een acceptatie van mijn abstract over mijn onderzoek naar de ventrale premotor cortex hier in Montpellier. Dit houdt in dat ik op 5 oktober mijn paper mag bespreken op de landelijke neuro oncologie dag, echt ge-wel-dig!! 

En daarna kreeg ik een mail van mijn begeleider uit het VUmc, en hij gaf aan dat onze paper (mijn afstudeer literatuur thesis over het vergelijken van preoperatieve imaging methodes en intraoperatieve stimulatie) ook was geaccepteerd voor een bespreking tijdens een Europese neuro oncology dag op 7 september! Dit vindt plaats in Marseille, en wordt gepresenteerd door iemand anders. Ik word vast niet ingevlogen, maar mijn naam staat wel als eerste auteur op de paper! 

Mijn dag kon niet meer stuk :D

Opera

Vandaag het bewijs dat de aanhouder wint en dat als je netjes en oprecht bent je krijgt wat je wilt.

Er is een muziekfestival aan de gang in Montpellier, en nu is het zo dat op het plein Place de Comedie, een geweldig mooi Opera gebouw staat, genaamd Comedie, die niet meer zo vaak wordt gebruikt. Ik wilde er ontzettend graag in, maar wist niet of het kon omdat het eigenlijk nooit open is. Vanochtend viel mijn oog op een klassiek muziekstuk van Mozart, dat vanavond zou spelen in de Opera, dus ik dacht dit is mijn kans! De kaartjes varieerden van 80 tot 20 euro, dus ik dacht voor 20 euro wil ik best op de meest vervelende plek zitten, zolang ik maar het gebouw van binnen kon zien. Om 7 uur ging ik dus netjes gekleed in m`n zwarte jurkje en schoentjes naar de Opera om daar te vragen of er nog kaartjes waren. Ik dacht als ik er netjes uitzie zijn ze wellicht meegaander :) Ik werd naar de balie gestuurd, en ging daar netjes in een soort van? rij staan. Op het moment dat ik vooraan stond werd het te gek, de mensen die achter me stonden gingen met geld zwaaien, een man duwde zich naar voren over mij heen en ging met 100 euro zwaaien naar de vrouw en jongen bij de kassa, en het was echt te absurd voor woorden. Dus ik dacht (ook nadat ik hoorde dat een kaartje 45 euro was) dit is het me allemaal niet waard, dus ik keek nog even om me heen, zei tegen die man dat hij ridiculous was en ik liep weg door de duwende menigte. Toen ik buiten stond dacht ik ach, als iedereen zit ga ik alsnog vragen of er een kaartje is. Dus nadat het wat rustiger werd en mensen naar hun plaats gingen ging ik nogmaals naar binnen. Dezelfde vrouw en jongen die bij de balie stonden stonden er nog steeds, dus ik vroeg aan haar of er nog een kaartje was. Ze gaf aan dat een kaartje 45 euro was en dat ze nog zou kijken. Toen vroeg die jongen aan mij of het ging, omdat hij had gezien dat ik werd verdrukt in het begin, en hij bood z`n excuses aan voor het gedrag van de mensen (heel lief :)) daarna vroeg hij of ik een kaartje wilde en ik zei ja, maakt me niet uit waar ik zit, ik wil gewoon naar binnen. Toen gaf hij aan dat er nog een plekje was waar slecht zicht was (ik nog steeds in de veronderstelling dat ik naar een muziekvoorstelling ging) dus ik zei nogmaals het maakt me niet uit of ik iets  kan zien, ik wil graag luisteren. Dus ik vroeg hoe duur het plekje was, en toen zei hij wacht ik vraag het even, hij vroeg je wilt echt geen goed zicht? Ik zo nee maakt me echt niet uit, hij zo nou het is voor jou gratis. Dus hij printte een kaartje en ik kon naar binnen! Ultieme blijheid :) Toen zat ik er helemaal klaar voor, was het een opera! (Ik vroeg me al af waarom het orkest dat Mozart ging spelen in de orkestbak zat en niet op het podium... ) Mijn allereerste opera! Wat was het prachtig! Sommige stukjes gaven me tranen, wat een kunst :)